Ό,τι ακριβώς σχολίασε και ο Learner.
Ειδικά για την πολιτική απορρήτου, πάρτε ως βάση μια ήδη υπάρχουσα, βάλτε κάτι ρεφενέ και πηγαίνετε σε κάποιον με νομικές γνώσεις για να την συντάξει σύμφωνα με τις αλλαγές που θέλετε.
Το εγχείρημα σύνταξης ενός τέτοιου κειμένου είναι πολύ δυσκολότερο από όσο φαντάζονται οι περισσότεροι.
Πχ:
έγραψε:Εμείς, η Κοινότητα ΕΛ/ΛΑΚ Κύπρου, φροντίζουμε να μην λαμβάνουμε και επεξεργαζόμαστε για εμπορικό ή μη θεμιτό σκοπό τα προσωπικά σας δεδομένα. Παρόλα αυτά κρατάμε κάποιες πληροφορίες με το μέγιστο βαθμό ανωνυμίας που είναι δυνατόν
Αφήνοντας στην άκρη τη γραμματική, στην φράση μπορούμε να βρούμε αοριστίες όπως:
«Εμείς, η Κοινότητα ΕΛ/ΛΑΚ Κύπρου». Αυτό δεν λέει τίποτα, διότι σε περίπτωση που δεν τηρηθεί η πολιτική απορρήτου (έστω και από λάθος), ο χρήστης δεν έχει καν που να παραπονεθεί.
«για εμπορικό ή μη θεμιτό σκοπό». Δεν ορίζεται τι είναι «θεμιτό» και τι όχι. Είναι υποκειμενική η κρίση του. Ουσιαστικά λες «εμπιστευθείτε με, ξέρω εγώ»
«τα προσωπικά σας δεδομένα» Ποιά είναι τα προσωπικά δεδομένα στα οποία έχεις πρόσβαση, ποια από αυτά συλλέγεις;
«Παρόλα αυτά κρατάμε κάποιες πληροφορίες» Ποιές;
«μέγιστο βαθμό ανωνυμίας που είναι δυνατόν» Είναι δυνατόν με βάση τι; τις τεχνικές σας δυνατότητες; την ενδεχόμενη πίεση από υπηρεσίες ασφαλείας; Ως τι ορίζεις «μέγιστο βαθμό ανωνυμίας»;
Καταλαβαίνω τη λογική του DIY. Όλοι οι λινουξάδες την έχουμε, αλλά στην προκειμένη περίπτωση μην παίζετε.
Υπάρχει λόγος που για να γίνεις δικηγόρος πρέπει να λιώσεις στο διάβασμα για χρόνια και όταν τελικά γίνεις είσαι η 3η ισχυρότερη εξουσία στον κόσμο ( Θεός > Γιατρός > Δικηγόρος)...